Lang geleden, en dan bedoel ik ook echt heel erg lang geleden,
was ik verliefd. Het was op een jongen met een brommer. Ik heb hem nooit aan
durven spreken. Het werd niets tussen ons.
Jaren later, ik was al getrouwd en moeder, was ik met een vriendin in een kroegje in Zwolle. En daar stond
die jongen. Hij herkende me als afkomstig uit dezelfde woonplaats en we raakten
aan de praat. Ik had genoeg biertjes op en voelde me zelfverzekerder dan ooit.
En ik durfde.
‘Weet je,’ schreeuwde ik boven de muziek uit. ‘Vroeger was ik verliefd op
je.’
‘Echt waar?’ schreeuwde hij terug.
Ik knikte. ‘Elke keer als ik een brommer hoorde, hoopte ik dat jij het was.’
Ik knikte. ‘Elke keer als ik een brommer hoorde, hoopte ik dat jij het was.’
‘Dat wist ik helemaal niet!’ riep hij en hij keek er wat teleurgesteld bij.
De volgende ochtend dacht ik: mijn hemel, heb ik het écht tegen hem gezegd?
Nouja, stelde ik mezelf gerust: als hij net zoveel gedronken heeft als ik, dan
weet hij het vast niet meer.
Maanden later was ik weer in die kroeg. En tot mijn schrik zag ik die
jongen weer. Met succes ontweek ik hem enige tijd, tot hij plotseling naast me
stond en naar me grijnsde.
Hij kwam met zijn gezicht naar mijn oor en riep: ‘Ik ben op de
brommer.’
Leuk verhaal.
BeantwoordenVerwijderenHahaha! Een tweede kans! Prompt weet ik weer hoe de jongen met de brommer (en het lange haar) heette waar ik vroeger stiekem verliefd op was.
BeantwoordenVerwijderen:))
BeantwoordenVerwijderenOhwoh, sweet memoires :-D Was dat die ene? Met die hele stoere brommer? ;-)
BeantwoordenVerwijderenHaha ja Mies en jij was die vriendin:-)
BeantwoordenVerwijderenHahahha, ik zie hem (en zijn brommer) nog zo voor me! Toen en later in de kroeg ;-)
BeantwoordenVerwijderenOooh, wat irritant, ik zou het toch ook moeten weten, maar kraak, kraak, kraak, het komt niet boven.
BeantwoordenVerwijderenJa, jij weet het ook Senia, maar ik ga zijn naam natuurlijk niet hier noemen! Ik stuur je wel ff een berichtje via FB
BeantwoordenVerwijderenWeet je, dit is een heel gaaf blogje! Perfect geschreven. Ben je met hem meegegaan?
BeantwoordenVerwijderenNee Arotha, want ik was allang getrouwd en zelfs al moeder:-)
BeantwoordenVerwijderenLeuk!
BeantwoordenVerwijderenWas hij net zo leuk als dat je hem vroeger vond of ...? :-)
BeantwoordenVerwijderenChantal, nadat hij die opmerking maakte vond ik van wel!
BeantwoordenVerwijderenWel adrem! Leuke blog trouwens. Vorige logje over de zwemtas deed een lang vergeten geur opstijgen, een beetje tussen vies en lekker.
BeantwoordenVerwijderenJa grappig he? En die geur van die zwemtas, inderdaad! Vooral als je je natte handdoek vergeten was eruit te vissen:-)
BeantwoordenVerwijderen