Er is zoveel wat ik nog wil lezen en er zijn nog zoveel films die ik wil
zien. En zoveel exposities, lezingen, musea, steden, plekken. Ongelooflijk veel
goede docu’s en interviews die ik allemaal nog wil zien.
Mijn To-Read lijst en mijn To-See lijst groeit van onderen harder dan ie
van boven slinkt. Veel harder. Voor elk boek dat ik lees, zijn er 100 die ik nog
niet gelezen heb en dat geldt ook voor elke film.
Ik word er soms een beetje moedeloos van.
Was het Martin Bril niet die zei: je mist meer dan je meemaakt?
Soms denk ik: ik moet het aanbod beperken. Niet meer alles van iedereen
willen lezen, maar bijvoorbeeld alles van één schrijver of kunstenaar. Of alleen
zoeken in de hoek waar mijn interesse toch al ligt. Maar dan ben ik weer bang dat ik door die oogkleppen ontzettend veel mooie en toevallige dingen mis.
Soms
denk ik: ik ga niet naar dingen op zoek, maar neem alleen wat op wat voor manier
dan ook toevallig tot mij komt! Maar dat zit dan weer niet in mijn aard, ik vind
het zoeken ook leuk. Bovendien komt er nog steeds ontzettend véél toevallig op mijn pad.
En me eerst eindeloos verdiepen in wat ik mogelijk ga zien vind ik ook stom, want soms is het geweldig om je open te stellen voor iets waarvan je geen benul hebt wat het is.
Hoe kies je in dit enorme aanbod wat je gaat zien of lezen? Hoe pakken jullie dat aan?