De eerste dag van Nanowrimo is goed geslaagd: 1906 woorden en de dag is nog
niet om.
Anders dan de vorige keer dat ik Nano’de heb ik een strak plot uitgedacht,
en zoals ik al schreef heb ik al meerdere vruchteloze pogingen gedaan om dit
verhaal te schrijven, en weet ik dus ook wat niet werkt met dit verhaal. Die
doodlopende wegen sla ik nu niet in, dat scheelt weer:-)
Mijn verhaal begint met een vrouw die totaal onverwachte post krijgt. De
vraag die haar in beweging krijgt is: wie heeft haar die kaart gestuurd?
Ook dit idee begon met een “wat als”. Bij ons in de buurt woont een vrouw
alleen in een groot huis. Ik zag haar bijna nooit en wist niets van haar. Wel
bedacht ik van alles: ze leidde vast een overgestructureerd leven, kreeg
nooit bezoek, was erg netjes en er gebeurde vast niks onverwachts.
Wat als ze op een dag een brief zou krijgen van iemand uit een ver
verleden? Uit de tijd dat ze nog wel “leefde”? Ik wist: hier zit een verhaal
in!
Na een paar pogingen, bleek het (voor het verhaal) veel beter als de vrouw niet alleen zou wonen. Ze kwam anders niet genoeg tot leven,
tegen wie zou ze moeten praten, hoe zou je haar kunnen leren kennen als ze
altijd zweeg? Alleen maar gedachten van iemand weergeven begint nogal te
vervelen, bovendien zou het met iemand thuis verhaaltechnisch interessanter
worden om uit te zoeken wie haar die kaart gestuurd heeft. Dat levert meer
conflict op.
Als ik een keuze moet maken in mijn verhaal denk ik altijd: wat geeft het
grootste contrast? Wat zet het conflict het meest op scherp? Wat is het “ergst”?
Met die vraag in je achterhoofd is het meestal snel duidelijk welke kant een
verhaal op moet.
Een paar tips om Nanowrimo door te komen:
- eindig als het nog lekker gaat: dan begin je de volgende dag zo weer!
- eindig midden in een scene, niet aan het eind, ook goed voor de volgende dag
- verplicht jezelf niet tot het maken van volzinnen, als dat niet meteen lukt. Steekwoorden mogen ook, als je het gevoel maar vasthoudt.
En als het even niet lukt:
- lees een boek in jouw stijl en laat je inspireren
- begin aan een totaal andere scene
- beschrijf de omgeving
- zet de zintuigen in: wat ruikt/voelt/hoort/ziet/proeft je hoofdpersoon?
Hoe gaat het met jullie Nanowrimo?!
Nou, mede dankzij jouw vorige NaNo-blog doe ik mee. ;-) Tot vanmorgen dacht ik echt niet mee te doen, maar toch... Ik zit vandaag op 1818 woorden en voor mij is de NaNo-dag wel voorbij, morgen verder. Succes!
BeantwoordenVerwijderenJaha! We zijn begonnen! Waar ik eerst maar wat moeizaam op dreef kwam (dankzij de hulp, die beweerde in de baarmoeder al te schrijven), zit ik ineens midden in het verhaal. 2285 woorden heb ik nu. Wiehoeee!
BeantwoordenVerwijderenTip: laat de brief niet komen van een ongeneeslijk zieke oude vrien(in) waar je een soort bedevaart naar toe gaat maken, anders kom je al snel op het terrein van De ongelooflijke reis van Harold Fry, dat ik net las.
Schrijfwijf: GEWELDIG!!
BeantwoordenVerwijderenSanneke: ja, van dat boek las ik pas. Dit is gelukkig heel anders, al schrok ik wel even toen ik het las!
nou succes ermee hè?
BeantwoordenVerwijderenGelukkig.Ik dacht eerst dat ik in mijn boek op zoek ging naar mijn stiefbroer in Hamburg. Want die schijn ik te hebben daar en ik ben zo vreselijk nieuwsgierig naar hem. Het idee van de stiefbroer was er net uit, Hamburg bleef, toen ik las waar Wish you were here over gaat. Oei!
BeantwoordenVerwijderenAch! En dan nog zou het een heel ander boek worden, zelfs al zouden we over precies hetzelfde schrijven.
BeantwoordenVerwijderenHmm, ja dat vast. :) Misschien mag hij er toch in. Maar dan niet meer als volledig onbekende stiefbroer. Het kan zijn dat ik hem nodig heb voor een crash-adres, maar dat weet ik nog niet. Trouwens, mijn vader belde gister en vertelde dat dé bron voor Hamburg info met Kerst waarschijnlijk bij hem en Christine, mijn stiefmoeder komt logeren. Ik ben zo blij voor Christine! Het contact tussen hen is lang nihil geweest.
BeantwoordenVerwijderenWie weet ontmoet ik hem dan ook wel... :)
Ah, ik doe niet mee. Ik was het van plan maar nadat ik alles op een rijtje heb gezet zag ik dat het helemaal niet kon!
BeantwoordenVerwijderenNieuwsgierigmakend, Sanneke!
BeantwoordenVerwijderenEn jammer Aritha, maar als het niet kan, dan kan het niet:-(
Bedankt voor de tips! Ik doe dit jaar voor het eerst mee aan NaNoWriMo en ik moet zeggen dat het zowel heerlijk als eng is. Aan de ene kant geeft het een goed gevoel om zoveel met schrijven bezig te zijn en voor je ogen iets te zien verschijnen, maar aan de andere kant vind ik het eng omdat ik op deze manier dagelijks geconfronteerd word met mijn schrijfwerk. En dat maakt vervolgens weer onzeker. Toch zet ik door! ;)
BeantwoordenVerwijderenTrouwens, wat heb je een ontzettend leuke blognaam! Heerlijk die dubbelzinnigheid en het verwerken van je achternaam erin. Gaaf!
Hoi Rosalinde, wat leuk om te horen dat je ook meedoet, succes! Het is inderdaad confronterend, maar ook ontzettend inspirerend en leerzaam. Goed dat je doorzet, that's the spirit!
BeantwoordenVerwijderen