donderdag 15 november 2012

Nanowrimo dag 15


Hoe gaat het met Nanowrimo op de helft van de maand?

Nou, om eerlijk te zijn: niet zo goed.
Ik sta vet op achterstand en zie ook nog niet zo gauw dat ik dat inhaal. En ik was nog wel zo gemotiveerd en had mijn plot klaar! How come?
Ik heb erover nagedacht hoe dat komt en ik denk dat ik het weet, daarom durf ik er nu een blogje over te schrijven.

Toen ik pas begon als illustrator, maakte ik voor een tekening wel 20 schetsen voor ik echt begon. Nu niet meer: het meeste voorwerk doe ik in mijn hoofd, en meestal volstaan 1 of 2 schetsen.
Ik merk dat datzelfde principe nu opgaat tijdens het schrijven. Om aan de 1667 woorden per dag te komen, schrijf ik soms de grootst mogelijke onzin op, en tijdens het schrijven weet ik al dat die tekst er toch weer uit gaat. Dat motiveert niet echt.

Maar zoveel woorden per dag schrijven, al is het dikke onzin, dat is toch juist de bedoeling, om de schrijfmotor aan te zetten? Dat heb je zelf gezegd, Iris.
Klopt. Zoveel woorden schrijven zonder nadenken is enorm inspirerend, als je nog in een zoekend stadium bent. Zoekend naar je verhaal of je schrijfstem.

Net als met illustreren denk ik dat ik al veel schrijfwerk voor dit verhaal in mijn hoofd heb gedaan. Het feit dat ik al zo lang (6 jaar) over dit verhaal nagedacht had en ook al enkele pogingen gedaan heb om het te schrijven, werkt nu tegen me. Want al dat schetsen en proberen en zoeken, dat heb ik al gedaan, en mijn innerlijke criticus schudt zijn hoofd terwijl ik schrijf.
Maar wacht eens even ho! Die innerlijke criticus moet toch juist zijn mond houden tijdens het schrijven? Ook dat heb je zelf gezegd.

Klopt ook. Maar dit is niet de innerlijke criticus die mij of mijn verhaal afkraakt of zit te zeuren over details, maar de innerlijke criticus die ik in de loop van de tijd heb leren vertrouwen. En die zegt: schrijf liever de helft van 1667 aan goeie woorden, in plaats van twee keer zoveel en al tijdens het schrijven weten dat je de helft weggooit.

Dus.
Stoppen?
Niks ervan. Ik heb vandaag, op de helft van de tijd en op ongeveer 18.000 woorden, besloten dat ik het over een andere boeg ga gooien. Ik ga een tweede verhaal toevoegen, eentje dat ook al een jaar aan mijn hoofd zeurt (een jeugdverhaal) en daarnaast ga ik gewoon freewriten. Gewoon lekker schrijven wat er in me opkomt, associĆ«ren en fantaseren, voor de lol, zonder Hoger Doel.

Lekker schetsen, en maar zien wat eruit komt! Zoals ik dat vroeger met tekenen ook nog wel eens deed. Zie deze tekening die mijn vriendin terugvond. Gewoon gemaakt omdat ik het leuk vond om te tekenen. 


Hoe gaat het met jullie Nanowrimo?!

7 opmerkingen:

  1. Joh. Ik kan het me voorstellen, dat het tegen je werkt, dat vooraf al veel weten over je verhaal, het al veel geanalyseerd hebben. Ik heb het voordeel van het ongetraind zijn denk ik: ben telkens weer nieuwsgierig hoe het verder zal gaan in het verhaal dat ik schrijf. Het voelt niet als onzin schrijven overigens, soms is het als een bron die overstroomt, soms moet ik het uit mezelf wrikken omdat ik het bijna te spannend vind om op te schrijven, maar er blijft een gigantische drang om door te schrijven.
    Bij tekenen heb ik een voortdurende faalangst, altijd bang dat het niet goed genoeg is, bij dit schrijven voor Nanowrimo niet. Ik schrijf maar. Ik stuur je een beetje van mijn beginnerslol!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Goed dat je het over een andere boeg gooit. Ik heb de afgelopen week ook behoorlijk geworsteld, omdat ik inderdaad weet dat dit verre van goed is en veel straks gewoon weggegooid wordt. Bovendien vraag ik me af of dit verhaal 50.000 woorden nodig heeft.
    Maar dat alles heb ik gelukkig leren negeren de afgelopen dagen. Ik schrijf door, omdat het mijn eerste keer is. En al is het voor niks, dan is het nog goed.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat GOED Tijmen! Ja, zo deed ik het ook in 2009. En het heeft me enorm veel gebracht, juist doordat ik stug doorschreef en een andere bron aanboorde dan voorheen. En het werd een slecht verhaal, maar o, wat heb ik er veel van geleerd. Het is nooit voor niks, zoiets. Dit is echt iets waardoor je je grens leer verleggen.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik schrijf ook door, gaat wel goed eigenlijk, ondanks dat het mijn eerste keer is. Maar goed dat je het anders gaat doen, kun je het toch op jouw manier afmaken. Succes!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. dank je wel Jenn! Oh nee, Jennn met drie NNN'en. WAt fijn dat het goed gaat!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ik snap dat wel, dat van dat schetsen. Het verhaal dat ik aan het schrijven ben, zit ook al jaren in mijn hoofd. Ik heb daar ook heel erg veel last van, vooral omdat ik zoveel meer informatie over mijn personages weet dan dat ik nu op aan het schrijven ben. Daardoor voelt het allemaal veel te vlak en ik zit dan ook regelmatig op van die dode punten. Maar ik schrijf gewoon door. Er zitten namelijk ook wel goede stukken in. En ik kom daar toch wel van in een flow. In december ga ik er maar eens in hakken, dat vind ik eigenlijk het leukst... hakken. Of misschien zelfs nog wat doorschrijven, ik zie het wel. Die 50.000 ga ik dus wel halen, denk ik. Maar ja, wie weet... misschien dat ik volgende week pas echt gigantisch vastloop... of dat ik de onzin ervan opeens inzie, want dat ligt bij mij altijd op de loer...

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ik vind het so wie so knap! ( of zo wie zo ). Gave schets.

    BeantwoordenVerwijderen