zaterdag 14 september 2013

Waarom een schrijver eigenlijk gewoon de baas wil zijn


Ik ben als illustrator opgeleid aan de kunstacademie. Daar heb ik verschrikkelijk veel geleerd, vooral over hoe je op je eigen manier het beste kunt verbeelden wat jij, zelf, te zeggen hebt. Daar heb ik ook als schrijver heel veel aan gehad.

En ik heb ook veel praktische dingen geleerd, onder andere over materiaal. Ook al doe je nog zo goed je best, als je het verkeerde papier gebruikt of verf van de Action, dan wordt het nooit wat. En dus was ik gedwongen me te verdiepen in allerlei materialen en wat dan het beste was. Natuurlijk deed ik dat en ik zag ook dat het waar was: er zijn grote verschillen in kwaliteit en het kan echt een wereld van verschil maken wat je gebruikt.

En dit geldt ook voor muziek. De toon van je instrument is afhankelijk van allerlei dingen die je zelf bepaalt, maar ook van of je instrument degelijk gemaakt is en het gebruikte materiaal. 

Toch heb ik er diep in mijn hart altijd een hekel aan gehad dat, in mijn ogen zoiets triviaals als de hoeveelheid pigment of de dikte van het papier, mede de kwaliteit van mijn werk bepaalt. Dat een tekening, hoe goed gelukt in vorm ook, er niet uitziet omdat ik te dun papier heb gebruikt. 

Eigenlijk vind ik dat onzin, maar ik zie natuurlijk ook dat het echt verschil maakt. Je kunt er niet omheen. 

En ook de scanner, de vormgever, de drukpers, enzovoort, allemaal externe, materiƫle aspecten bepalen hoe je werk er uiteindelijk uit komt te zien.

Ik wil gewoon zelf helemaal de baas zijn. Of noem het eigenwijs.

Een van de prettigste aspecten van schrijven vind ik dat je niet afhankelijk bent van materiaal. Tuurlijk, een boek wordt uiteindelijk gedrukt op papier en het is fijn als dat mooi en goed papier is, en als er een sterk omslag voor het boek is, maar het verhaal zelf wordt er niet beter of slechter van. Daar ben je als schrijver helemaal zelf verantwoordelijk voor. Het materiaal dat je gebruikt is onstoffelijk en daarmee toch een soort van onvergankelijk.

Of ik mijn verhaal nou typ op een gloednieuwe iMac of een oud barrel van een typemachine maakt geen enkel verschil. 

Ik zou bijvoorbeeld ook best eens een film willen maken, maar alleen al het idee om zo afhankelijk te zijn van zoveel externe factoren weerhoudt me er alleen al van erover te dagdromen. Laat mij maar lekker alles zelf bedenken: het weer, het landschap, de acteurs en het licht. 

En als het me niet bevalt verzin ik gewoon wat anders. :-)

1 opmerking:

  1. Oh nou PRECIES! Ik kan ook zo moe worden van alles wat ik zelf niet in de hand heb... Het kan me letterlijk blokkeren. Ik wil het liefste alles, van begin tot eind, helemaal zelf doen. Daarom blog ik ook zo graag, denk ik.

    BeantwoordenVerwijderen