Factuur 600

Vandaag stuurde ik een factuur met nummer 600.

Zeshonderd!

In 1995 kreeg ik mijn diploma van de kunstacademie. Datzelfde jaar deed ik mijn eerste betaalde opdracht: een tekening in een boek over leren praten (geen idee of ik het nog heb). Ik stuurde daar vast geen factuur voor. Ik weet nog dat de vrouw voor wie ik het deed vond dat ik er te weinig voor vroeg en ze bood aan me 50 gulden te betalen. 

Ik bleef nog twee jaar hangen op de academie en haalde mijn lesbevoegdheid. Daarna zocht ik een baan: niets deed mij geloven dat ik van het illustreren zou kunnen leven. Ik werkte bij de bank, en nadat ik daar gillend weggerend was (maar wel tijdens een oersaaie bijeenkomst mijn logo ontwierp) kwam ik bij een communicatiebureau terecht waar ik als DTP'er werkte. Erg leuk, veel geleerd van de 'achterkant' van het vormgeven. Goud waard voor mijn eigen werk. 

In 1998 had ik als een van de weinige illustratoren al een eigen website, veel stelde het niet voor, wat plaatjes en mijn adres. Maar ik kreeg in een week twee grote opdrachten en toen begon het balletje te rollen. Ken je deze cheetah? Hij rijdt nog steeds rond rondom Zwolle, ik heb 'm al in het hele land gezien. Getekend door mij! Dat was een van mijn eerste opdrachten, in 1998.

Ik moest steeds vaker vrij nemen van mijn werk om mijn illustratiewerk af te kunnen krijgen. Ik stond op een tweesprong: om meer werk te krijgen zodat ik er van kon leven zou ik meer acquisitie moeten doen, maar door mijn DTP-werk had ik daar geen tijd voor. Bovendien wilde ik ook serieus werk gaan maken van het schrijven.

Ik weet nog dat ik terugreed van m'n werk, van Emmeloord naar Kampen, en dat ik ergens op die weg naar de wolken keek en in mezelf de zekerheid voelde: ik kan het. Ik wéét dat ik het kan.

Vlak voor mijn 30e verjaardag nam ik de sprong in het diepe: ik ging fulltime illustreren. Nou was dat ook te doen: we hadden nog geen kind, en mijn echtgenoot heeft een vast inkomen. (Ik weet niet wat ik gedaan zou hebben als ik alleen was geweest).

Natuurlijk werd het op dat moment meteen angstvallig rustig. Gelukkig trok dat bij en sinds 2001 werk ik fulltime als schrijver en illustrator.

Ik heb domme dingen gedaan (veel te veel werk voor veel te weinig geld, of geen goede zakelijke afspraken gemaakt, of werk aangenomen waar ik eigenlijk niet geschikt voor was, of geen nee kunnen zeggen en met veel te veel werk opgescheept zitten en een idiote deadline, zelfs een keer vergeten om een factuur te sturen! (*schaam*)) maar vooral veel bijzondere dingen gedaan, veel mensen leren kennen, en ongelooflijk veel geleerd!

Zeshonderd facturen: dat zijn zowel hele grote opdrachten geweest zoals het logopedieboek (1138 illustraties!), ongeveer honderd kinderboeken, en ook geboortekaartjes en eenmalige cartoons of een enkel dtp-klusje. 

600 opdrachten in 15 jaar: dat is gemiddeld 40 per jaar, zo een per week. Voor de boeken (18) die ik schreef stuurde ik geen factuur, dus die komen er in gedachten nog bij. 

Wat heb ik toch ongelooflijk leuk werk, ik hoop zo dat ik het de rest van mijn leven kan blijven doen.

Ik ga (in elk geval) voor de 1000 facturen. Of 1200. Of nog veel meer.

Grappig detail is trouwens, dat de klus die ik voor factuur 600 deed het (her)schrijven van een zakelijke tekst was.