Na het verschijnen van Wish you were here, in oktober 2011, besloot ik een tijdje niet te schrijven. Gewoon niet.
Geen knagende ideeën of nachtelijke invallen.Even rust.
Daar heb je als schrijver niet veel over te zeggen, zo blijkt. Een paar dagen na de boekpresentatie plopte er iets in mijn hoofd toen ik de krant las. Iets met facebook en hoe makkelijk je daarmee in contact kunt komen met mensen, maar ook hoe je je kunt verschuilen achter een foto of een imago.
Ik zag een meisje voor me, slim en eenzaam, dat in contact wil komen met iemand waarvan ze vermoedt dat hij haar wel begrijpt. En ik voelde ook meteen de sfeer van het verhaal. Grimmig.
Om van dit knagende idee af te komen (ik wilde tenslotte rust) besloot ik wat ik in mijn hoofd had op te schrijven, maar daar werd het alleen maar erger van.
Ik kon het niet ontkennen: ik was weer met een boek bezig.
Het verhaal ontvouwde zich onder mijn ogen.
Voor het eerst schreef ik in de derde persoon en dat was een goede zet. Zo stond de hoofdpersoon, Maren, verder van me af. Het werd een ander. Ze deed dingen die ik nooit zou doen en dat vond ik intrigerend.
Toen gebeurde er iets vreemds. Ik vermoedde al een tijdje dat ze iets ergs zou doen, en toen ik op zeker moment besefte wat dat dan was, schrok ik er zelf van. Echt.
En ik wist ook meteen dat ze dat echt zou doen.
Want zo ging het verhaal.
Gek hoe dat gaat als je schrijft. Ik ben niet zo'n zwever, maar het lijkt af en toe echt alsof ik het verhaal niet verzin, maar alsof het zich door mij laat opschrijven.
Zo waren er meer ingevingen die zo mooi paste in het verhaal dat ik met verbazing toekeek hoe de eindjes zich aan elkaar knoopten. Deze ervaring heb ik tot nu toe bij elk boek gehad
Het verhaal werd proefgelezen, ik veranderde dingen, de redacteur ging er doorheen. Er werd een omslag gemaakt (waar ook nog een mooi verhaal aan vastzit).
Er kwam een trailer.
Met gepaste trots stel ik voor: ZWAARTEKRACHT!
Gefeliciteerd. Iris, het ziet er prachtig uit!
BeantwoordenVerwijderenDank je Octavie!
BeantwoordenVerwijderenIk vind het zo leuk voor je! Proficiat! Ik ga hem kopen, samen met het boek van Ineke Kraijo. Als ik er positief over ben zal ik hem recenseren voor Boekenmening.
BeantwoordenVerwijderenHoi Aritha, dank je wel! Ik ben heel benieuwd wat je ervan vindt.
BeantwoordenVerwijderen