Mam, mag ik een gebroken arm?

Hoewel ik meestal lijd aan een gebrek aan tijd en zelden aan een gebrek aan ideeën, werd ik de laatste tijd gekweld door een gebrek aan inspiratie door een teveel aan tijd.

Ik snapte het zelf ook niet.

Heel druk heb ik het niet de laatste tijd wat opdrachten betreft en hoewel mijn ideeënboekje uitpuilde kon ik nergens de vonk vandaan halen om er een in brand te steken.

Daar baalde ik van, want als het straks weer druk is, (en dat gaat gebeuren!) weet ik dat ik mezelf voor de kop sla dat ik niet meer gedaan heb nu het kan.

Het zal er wel bijhoren, zoals de seizoenen elkaar afwisselen.

Toch kwam er iets uit mijn vingers de afgelopen weken, en de inspiratie daarvan kwam van mijn dochter.

Voor het Voorleesontbijt volgende week wilde ik een kort, af verhaal voorlezen op de school waar ik uitgenodigd ben. Dat had ik niet kant en klaar liggen, en dus wilde ik het schrijven, maar waarover? Niks leek me echt geschikt.

Tot mijn dochter tijdens het eten ons toevertrouwde: mam, het is misschien een beetje raar, maar weet je wat ik zou willen? Eens een keer een gebroken arm.

Tjak! Ik dacht meteen: dat is een perfecte wens voor een gek, kort verhaal. Ik kon niet wachten tot ze naar bed ging zodat ik het kon schrijven en in een uur stond het op papier.

Voor allebei mijn werken heb ik alleen een pen nodig en papier. 

Een paar dagen later kocht ik een nieuwe vulpen voor haar omdat ze die van haarzelf kwijt was geraakt op school. Toen ik die, uiteraard enkele minuten nadat we terug van de winkel waren, terugvond op mijn werkkamer, sloegen we spontaan aan het tekenen aan de keukentafel.

En ik dacht: wat heerlijk toch om zomaar een eind van je af te tekenen zonder doel.

De kurk was van de fles! Ik tekende en tekende en herkende mijn stijl van de academie en daarvoor, toen nog niets moest en alles mocht.

Met schets

Mijn controledwang dwong me nog eerst een potloodlijntje te tekenen als houvast, maar ik merkte meteen dat dat niet werkte. Dit tekenwerk kan alleen als je het maar half doet.

Zonder schets