maandag 27 mei 2013

Kies of ik schiet

Er is zoveel wat ik nog wil lezen en er zijn nog zoveel films die ik wil zien. En zoveel exposities, lezingen, musea, steden, plekken. Ongelooflijk veel goede docu’s en interviews die ik allemaal nog wil zien.

Mijn To-Read lijst en mijn To-See lijst groeit van onderen harder dan ie van boven slinkt. Veel harder. Voor elk boek dat ik lees, zijn er 100 die ik nog niet gelezen heb en dat geldt ook voor elke film.

Ik word er soms een beetje moedeloos van.
Was het Martin Bril niet die zei: je mist meer dan je meemaakt?
 
Soms denk ik: ik moet het aanbod beperken. Niet meer alles van iedereen willen lezen, maar bijvoorbeeld alles van één schrijver of kunstenaar. Of alleen zoeken in de hoek waar mijn interesse toch al ligt. Maar dan ben ik weer bang dat ik door die oogkleppen ontzettend veel mooie en toevallige dingen mis.

Soms denk ik: ik ga niet naar dingen op zoek, maar neem alleen wat op wat voor manier dan ook toevallig tot mij komt! Maar dat zit dan weer niet in mijn aard, ik vind het zoeken ook leuk. Bovendien komt er nog steeds ontzettend véél toevallig op mijn pad.

En me eerst eindeloos verdiepen in wat ik mogelijk ga zien vind ik ook stom, want soms is het geweldig om je open te stellen voor iets waarvan je geen benul hebt wat het is. 

Hoe kies je in dit enorme aanbod wat je gaat zien of lezen? Hoe pakken jullie dat aan?


8 opmerkingen:

  1. Ja, niet dus. Ik kies niet. Ik hoef niet alles mee te maken, niet alles te lezen, niet alles te zien om tóch gelukkig te zijn. Van wat ik dan toch meemaak, lees en zie geniet ik des te meer. En die heb ik dan doorgaans niet van te voren gepland.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Euh... Ik laat me leiden door datzelfde 'Toeval' denk ik. Interessante materie gezien op tv, TED, iemand die me iets aanraad, een beetje wandelen door de bieb. Soms neem ik 5 boeken mee naar huis en lees er uiteindelijk maar één.
    Ik lees tegenwoordig erg graag Happinez.
    Maar ik herken dat gevoel: ik mis zoveel! Haha. Vooral films.. Wij zien nooit meer films. Jammer.

    Ach. Komt ook wel weer..? :) XX!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Vroeger dacht ik ook altijd dat ik een heel groot deel van het leven misliep. Zoveel boeken, films, kroeggesprekken, belevenissen, exposities, voorstellingen, anekdotes die je graag zou willen meebeleven om je leven te verrijken.
    Tot ik besefte dat je er ook anders naar kunt kijken en de Natuur te volgen. Niet voor niets filteren onze hersenen de informatie die tot je komt: dat is om te voorkomen dat je gek wordt.
    Eigenlijk maak je nog veel meer mee door in het Nu van jezelf uit te gaan: in je fantasie en voorstellingsvermogen kun je alles meemaken wat in de wereld gebeurt. Zeker als je creatief bent aangelegd. Je mist dan niets en wat je meemaakt is vol rijkdom. En helemaal van jezelf. Het voegt iets toe aan de wereld, omdat het jouw eigen persoonlijke inkleuring heeft. Die is uniek. En als je inspiratie van buitenaf wilt, op zoek bent naar nieuwe inzichten die niet zo snel vanuit je gekokerde visie tot je komen: dat gebeurt gewoon! Je hoeft niets te missen. Voor datgene waar je op dat moment het meest mee bezig bent heb je je antenne uitstaan, waardoor je automatisch de gesprekken opvangt, de artikelen leest en de boeken of films tegenkomt die dáár mee te maken hebben. Soms voelt dat als 'toeval': ze vallen je vanzelf toe omdat je brein staat ingesteld op die frequentie. En daardoor komt er genoeg 'buitenwereld' binnen. Het principe van: ‘Zwangere vrouwen zien overal zwangere vrouwen’.
    Als het lukt daar op te vertrouwen blijft je wereld even rijk en krijg je alle informatie die je nodig hebt. En op een goed moment houd je je weer eens met iets anders bezig en komt er nieuwe info naar je toe.
    Door bij jezelf te blijven beleef je de wereld. En dat is lastig: want we jagen elkaar allemaal op met de gedachte dat we overal bij willen zijn en alles mee willen maken en overal wat van moeten vinden.
    Maar dat is tegennatuurlijk: niet voor niets filtert je brein de informatie tot proporties die je nog verwerken kan. Gelukkig maar: anders word je gek.

    Of gestresst en overspannen ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Sanneke: mooi gezegd.
    Miek: herkenbaar, fijn!
    Radboud: wat een prachtige, mooie en ware reactie. Je hebt helemaal gelijk. Ik maak me soms een beetje te druk :-)Ik print je reactie uit en prik 'm boven mijn scherm.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hoi Iris, mooi verwoord en zoooo herkenbaar! En ik heb het voor mezelf nog een graadje erger gemaakt door een leesclub te beginnen :). Da's de goden verzoeken, natuurlijk. Ik merk dan ook steeds vaker dat ik het klein moet houden. Ik hoef niet alles en - steeds vaker - ik wil niet alles (meer). Blijft lastig hoor, want er is zoveel moois te beleven en ik laat me daardoor natuurlijk best nog wel eens meeslepen. Maar af en toe stilstaan voelt ook steeds lekkerder. En daardoor ontstaat er juist meer ruimte. Wat een ontdekking en oplossing ;)! Daarbij: ik mag heel veel dingen meebeleven door de ogen van mijn meiden. Hoe mooi en waardevol is dat!! Groot geluk in kleine stapjes :).

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Hoi Manon, dank voor je reactie! Ja, zo'n leesclub, dat lijkt mij ook heel leuk, maar ik weet nu al dat het too much gaat worden. En dat laatste wat je schrijft is ontzettend waar.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ik laat me leiden door mijn interesse. Zo werden er in een ander magazine drie boeken aangeraden. Ze leken me wel. Over vrouwen, die het anders deden. Zich niet lieten meenemen door de stroom. Die heb ik gereserveerd bij de bibliotheek.

    Ik heb geen zin om iets te lezen dat niet binnen mijn interesse-sfeer valt.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Heel herkenbaar. Fijn ook dat je stukje licht aanvoelt terwijl al die lijstjes zo zwaar aan kunnen aanvoelen, tenminste dat heb ik.

    Ik moest na het lezen denken aan een stukje van Nietzsche dat me bij is gebleven: "De moderne mens zeult een enorme hoeveelheid onverteerbare stenen van kennis met zich mee, die als in het sprookje af en toe behoorlijk in zijn buik rommelen". Als we te veel tot ons nemen komen kunnen we niet meer bewegen door al die stenen dus we moeten keuzes maken.

    Soms trek ik maar gewoon een lootje ;-) Misschien moet ik ook maar dat prachtige stukje van Radboud in mijn achterhoofd houden!






    BeantwoordenVerwijderen