vrijdag 14 december 2012

Het spijt me

Veel tv kijk ik niet. Maar als ik kijk, is het dit, vaak half kijkend/luisterend tijdens bijvoorbeeld het inkleuren van illustraties (daar heb ik niet zoveel hersencapaciteit voor nodig :-))

Jong
De wandeling
Hello Goodbye
De reünie
Het mooiste meisje van de klas
Familiediner
Puberruil
Dna onbekend
Het spijt me

Het zijn stuk voor stuk echte verhalen van echte mensen. Geweldige inspiratiebronnen voor een schrijver.

Neem de aflevering van De Wandeling die ik net zag: een vrouw van 85 die sinds vijf jaar uit de kast is. Ze trouwde met Henk, maar kwam er op haar veertigste achter dat ze op vrouwen valt. Henk wilde ze niet in de steek laten, en hij vond het goed dat ze een vriendin kreeg. Hij keurde er zelfs een af omdat die niet goed voor haar was. Prachtig toch? Ik zie daar meteen een verhaal in voor een boek. 

Nou heb ik eerder een teveel aan ideeën dan een gebrek. Bovendien is zo'n verhaal zelden geschikt om één op één te gebruiken voor een boek, maar alleen al de details en de manier waarop mensen dingen verwoorden is erg waardevol.

Ik zeg tegen alle inspiratieloze schrijvers: kijken!

(ps Het Spijt Me kijk ik trouwens als enige van het rijtje nooit: maar hij past er wel goed tussen én het levert een nieuwsgierigmakende titel voor mijn blog op: ook zeer belangrijk:-) )


Wat is jullie inspiratiebron?

4 opmerkingen:

  1. Ik kijk ook graag dergelijke 'echte' televisie. Vooral Hello Goodbye en Het Familiediner zijn mijn favorieten. Mooi ook dat verhaal van die oude dame...

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik kijk ook graag dergelijke 'echte' televisie. Vooral Hello Goodbye en Het Familiediner zijn mijn favorieten. Mooi ook dat verhaal van die oude dame...

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik zag toevallig ook die aflevering van De wandeling, mooie vrouw, mooi verhaal. Bij deze programma's worden de mensen met hun verhalen ook in hun waarde gelaten, anders dan bijvoorbeeld Man bijt hond of RTL-pulptelevisie zoals Een dubbeltje op z'n kant en Bonje met de buren.

    Tijdschriften geven mij ook veel inspiratie. En gewoon hè, verhalen van mensen, in de trein, op feestjes, overal.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Dank Titus voor je reactie en Petra ook. Ja, inderdaad, Bonje met de buren is verschrikkelijk, die mensen worden zo opgestookt om nog bozer te worden of het liefst te gaan huilen en dan doen ze er nóg een schepje bovenop. Niet erg resectvol.
    Jaa, verhalen van wildvreemden in de trein, al (of juist) hoor je ze van een kant (lang leve de mobiel: ook al zo'n bron van inspiratie!) :-)

    BeantwoordenVerwijderen